-این سخنرانیا به چه دردت می‌خوره؟
-این همه سخنرانی گوش میدی چرا به شعورت اضافه نمیشه؟
-یه کتاب بخون ترسو نباشی. تو یه بزدلی.
-جواب دوستات رو نمی‌دی بی‌شعوریت رو می‌رسونه، فکر نکن باشعوری.
-تو مثل اینایی که نماز می‌خونن نمی‌فهمن چی میگن. کتاب می‌خونی ولی نمی‌فهمی چی می‌خونی. سخنرانی گوش میدی ولی نمی‌فهمی چی می‌شنوی.
-چقدر جوش زدی! از ریخت افتادی!
-تو دیوونه‌ای، نیاز به روانپزشک داری.
این داستانِ یه روزه. اگه بگم بدترین حرفای زندگیم رو تو این شونزده‌سال از مامانم شنیدم، دروغ نگفتم.
گاهی مامان منم زیادی گیر میده
درک میکنم:(
فقط نزار ازش متنفر بشی
مثل من:(
چون اونوقت هیچ جوره نمیتونی دوستش داشته باشی...
دقیقا میفهمم چی میگی. مخصوصا این سر شدن و فرو ریختن از درونو. اما فوقش یه روز به خودت اجازه تو بهت رفتن بده. بعد فقط بریز دور. خیلی سخته ولی نذار بره توی اون قسمت دشمن درون که هی ادمو با استفاده از حرفای دیگران تخریب میکنه♡
درسته مادره و دوست داشتنی و محترم. اما، تو توجه نکن. حرفا حرفای مخربیه. از طرف هرکی باشه حتی خود خدا. منم جدیدا زیاد میشنوم از دایره دوستها و حتی خانواده. همه هزارجور مرض و مشکل دارن. قرار نیست چون مرض و مشکلامون با هم متفاوته بشینیم غصه بخوریم. چون بعدش دیگه درنمیایم و تبدیل میشه به باور خودمون درباره خودمون.
پس بیخیال شو اینجور مواقع و دفترتو باز کن، سیگارتو آتیش بزن و بریزشون رو کاغذ
